سلام
جای همه اونایی که نتونستن بیان و نخواستن بیان! خالی بود...
امسال بلاخره قسمت شد و توی پیاده روی اربعین شرکت کردم...
یه چیزیو همین اول میخوام به اونایی بگم که تا حالا نرفتن...
تمام اون چیزهایی که در مورد پیاده روی اربعین تا الان شنیدید یا از رسانه ها دیدید ، با اون چیزی که با چشم خودتون میبینید خیلی فرق داره... یعنی خیلی خیلی فرق داره... میگیری چی میگم؟؟
امسال همراه با خانواده و یکی از رفقای شفیقم از طرف دفتر زیارتی بصائر نجف آباد، برای این سفر اسم نویسی کردیم که تمام کارای رفت و برگشت با کاروان بود (یعنی از نجف آباد تا مرز - از مرز تا کاظمین - از کاظمین تا نجف - از کربلا تا مرز - از مرز تا نجف آباد) خود کاروان هماهنگی کرده بود و دیگه دغدغه پیدا کردن اتوبوس برای جا به جا شدن رو نداشتیم...
بعد از ورود به عراق، رفتیم به سمت کاظمین برای زیارت امام موسی کاظم(ع) و نوه عزیزش امام جواد(ع)
خیلی خوب بود... برای زیارت فقط باید دل داد و باهاشون با دل حرف زد...
بعد از کاظمین راهی نجف شدیم...
شب رسیدیم نجف و همونجا یکی از عراقی ها (خدا خیرش بده) دید ما کاروانی اومدیم، اومد گفت خونه ام در اختیار شما... یه قسمت برای خانم ها و یه قسمت برای آقایون...
شب رفتیم اونجا... همه دراز کشیدیم که بخوابیم، که پدرم گفت بریم برای گرفتن ارز (دینارهایی که ثبت نام کرده بودیم)
گرفتن دینارها واسه خودش داستانی شد که گفتنش از حوصله این پست خارجه... بگذریم...
دینارها رو گرفتیم و رفتیم سمت حرم مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام)
و با بدرقه مولامون ، از کوچه پس کوچه های نجف راهی کربلا شدیم...
من و برادران عراقی در کوچه های نجف
دیگه بیشتر از این صحبت نمیکنم... بقیه ماجرا رو از زبان عکس و فیلم ها بشنوید!
بفرما چای عراقی...
اگه چای ایرانی خواستین، بگین "چای ایرانی موجود؟" اگه گفت "موجود" یعنی چای ایرانی داره و واستون میریزه...
وقتی چای واستون ریخت و بهتون داد ، واسه تشکر کردن بگین "شکرا" یعنی ممنون یا "شکرا حبیبی" یعنی ممنون عزیزم
در حال پیاده روی به سمت کربلا
پرچم کشورهایی که در اربعین حضور داشتن
پیاده روی اربعین 97
اینم یه کار قشنگ... پرچم ایران و عراق و حزب الله لبنان (وحدت شیعیان)
من و رفیقم و برادران عراقی
حاج آقا پناهیان گفته بود تا میتونید با عراقی ها عکس سلفی بگیرید و همه جا منتشر کنید...
این یعنی وحدت اسلامی... وحدت شیعیان... وحدت ایران و عراق... به کوری چشم منافقین و دشمنان...
ایران و العراق ، لا یمکن الفراق (ایران و عراق جدایی ناپذیرند)
نمای دور پیاده روی روی پل...
فقط چشم ها میتوانند این صحنه ها را درک کنند... هیچ دوربینی توانشو نداره!
و اما بریم سراغ منو باز کربلا...!
اینم برادران امنیتی...
و اما...
لحظه ای در بین الحرمین...
رفقا
لحظه ای که داری با میلیون ها شیعه قدم میزنی و ماهواره های آمریکایی شما رو میبینن ، حس وحدت و قدرت و افتخار میده؛
این یعنی یک روح تازه در کالبد اسلام؛
وقتی داری با سیل جمعیت به یک سمت میری ، لحظه صحرای محشر واست متجسم میشه؛
وقتی میبینی این همه آدم دارن میرن سمت شخصی به نام حسین ، میشه فهمید اینها اتفاقی نیست!
دستی در کار است... و تدبیر خداوند چه زیباست... همین باعث تقویت ایمانت میشه؛
و وقتی تمام این صحنه ها به چشم دشمن منعکس بشه ، این یعنی...
«فیلم ها»
