عَلَم چیست و عَلَمدار کیست؟

پرسش :

 جریان عَلَم در واقعه کربلا چیست؟ آیا عَلَم های امروزی بیانگر همان عَلَم های واقعه کربلا است؟

 

پاسخ :

 در جنگ‌‌های زمان صدر اسلام و حتی قبل از آن معمولاً از علم (یا رایة) استفاده می‌شده و این عَلَم‌ در حقیقت همان چیزی بوده است که ما آن را امروزه پرچم می‌گوییم. معمولاً در جنگ‌ها علم (پرچم) را به دست شجاع‌ترین و جنگجوترین افراد می‌دادند و تا زمانی که پرچم در میان سپاه برفراز بود و روی زمین نیفتاده بود، سپاهیان انسجام داشتند، در حدیثی که از امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ نقل شده است، به همین مطلب اشاره شده است. حضرت می‌فرماید: «همیشه پرچم جنگ را به دست مردان شجاع و غیرتمند بسپارید زیرا مردان با استقامتند که، پرچم را تنها نگذارند و آن را رها نسازند... »[1] سید حسین معتمدی می‌نویسد: «سابقه عَلَم بسیار طولانی و قدیمی است و در اسلام و قبل از اسلام در بین کشورها و شهرها و جمعیت‌ها مرسوم بوده است.»[2] در روز عاشورا و در واقعه کربلا در سال 61 ه‍ نیز قطعاً از عَلَم استفاده شده است و آن علم به بعضی از اشکالی که امروزه مرسوم می‌باشد نبوده است، « امام حسین ـ علیه السلام ـ روز عاشورا پرچم جنگ را به دست برادرش حضرت عباس ـ علیه السلام ـ سپرد.»[3] «و زمانی که حضرت عباس ـ علیه السلام ـ خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید. امام ـ علیه السلام ـ گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود : تو علمدار من هستی اگر تو به شهادت نایل شوی سپاه من از هم می‌پاشد.»[4]

اما در رابطه با علم‌های امروزی، یکی از نظرات افراطی این است که این علم‌ها و سایر آلات و وسائلی که در عزاداری استفاده می‌شود همه آن‌ها از اروپا و از مسیحیت وارد ایران شده‌اند. و در حقیقت این‌ها تقلیدی هستند از مراسم‌های مسیحیان در شهادت حضرت مسیح ـ علیه السلام ـ . طبق این نظریه زنجیر زنی، تیغ زنی، موزیک و سنج زنی، مصیبت خوانی و نوحه سرایی از مسیحیت گرفته شده است که ایراداتی نیز به آن وارد است. برخی دیگر قائلند که این «علم ها» نماد «سرو» هستند و سرو درختی است که تسلیم روند طبیعی گیاهان نمی‌شود. و حتی در زمستان هم سرسبز است. یعنی همواره زنده است. درست همانند شهید که نمی‌میرد، و همواره زنده است. البته یک مطلب که تقریباً همه در آن اتفاق نظر دارند این است که سابقه این علم‌های جدید خیلی طولانی نیست.

اما در مقابل این نظریه، نظر دیگری وجود دارد که بسیار ضعیف است و در صدد انحراف اذهان عمومی است که می‌گوید: «... شکل و شمایل ظاهری «علم‌ها» به صلیب مسیحیان راه‌ میبرد (شبیه است). و به همین دلیل عجب نیست اگر کسانی به خطا بر این باور باشند که پدید آمدن علم‌ها نتیجه تقلید شیعیان از صلیبی‌ها است که مسیحیان در هنگام تظاهرات دینی در پیش دسته‌های خود راه‌ می‌برند.»[5] نویسنده این مقاله می‌نویسد: «علم‌ها بی کم و کاست سمبل و نماد «درخت سرو» است. زبانه‌های بلند علم‌ها چه از نظر شکل و چه از نظر نوع اهتزاز دقیقاً یاد‌آور درخت سرو هستند شما می‌توانید به نقش برجسته درخت سرو در پایین زبانه‌های علم ها نگاه کنید، سرو‌ درختی است که تسلیم زادمردی ادواری گیاهان نمی‌شود و همواره زنده می‌ماند. درست همانند شهید که نمی‌میرد و همواره زنده است.»[6]

نتیجه این که: اولاً سابقه‌ علم‌های امروزی سابقه‌ای خیلی طولانی نیست. حتی کسانی که قائلند این علم‌ها نماد سرو هستند به این مطلب معترفند.[7] ثانیاً در نظریه اول نوعی افراط مشاهده می‌شود چرا که این نظریه حتی مصیبت‌خوانی را هم تقلید از مسیحیان اروپایی معرفی می‌کند. که تمایز این دو نشان از یاوه بودن این نظریه دارد در حالی که ما معتقدیم مصیبت‌خوانی برای امام حسین ـ علیه السلام ـ از زمان رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ شروع شده است. برخی قائلند کنار گذاشتن این گونه علمات و تنها استفاده از پرچم مناسب‌تر و معقول‌تر است. در این رابطه سید حسین معتمدی می نویسد: «صاحبان عِلم و ادراک را اعتقاد بر این است که کنار گذاردن علمات و به جای آن، پرچم‌های سیاه و قرمز و سبز حسینی را برداشتن کاری بهتر و معقول‌تر و مناسب‌تر می‌باشد.»[8] علی رغم این نظریه ها سنت مردم در عزاداری ها در طول تاریخ ثابت کرده است تا عملی ممدوح و مورد تایید علما نباشد وارد عزاداری نمی شد. و بیان چنین ریشه هایی برای علم های امروزی فقط برای سست کردن مردم نسبت به عزاداری حسینی می باشد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

1. عزاداری سنتی شیعیان، سید حسین معتمدی.

2. فرهنگ عاشورا، محدثی.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج100، ص51.

[2] . معتمدی، سید حسین، عزاداری سنتی شیعیان، قم، انتشارات عصر ظهور، 1378، ج1، ص589.

[3] . محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، نشر معروف، 1374، ص321، و محمدی اشتهاردی، محمد، سوگنامه آل محمد، نشر ناصر، چاپ نهم، 1375، ص246.

[4] . محدثی، جواد، همان، ص321.

[5] . مقاله اهورا اشون، در سایت شارح، www.Sharehnewspaper.com

[6] . همان.

[7] . مراجعه شود به مقاله مذکور در سایت شارح، ایشان می‌نویسد: «من معتقدم که نقطه زایش علمات فقط چند سده قبل می‌باشد.»

[8] . معتمدی، سید حسین، پیشین، ج1، ص590.

منبع

خمس کجا خرج می شود؟

مسأله:خمس را باید دو قسمت کنند، یک قسمت آن سهم سادات است و باید به سید فقیر، یا سید یتیم، یا به سیدی که در سفر درمانده شده بدهند و نصف دیگر آن سهم امام است که در این زمان باید به مجتهد جامع الشرایط بدهند یا به مصرفی که او اجازه می‎دهد برسانند ولی اگر انسان بخواهد سهم امام را به مجتهدی که از او تقلید نمی‎کند بدهد، در صورتی به او اذن داده می‎شود که بداند آن مجتهد و مجتهدی که از او تقلید می‎کند، سهم امام علیه‌السلام را به یک طور مصرف می‎کنند.

مسأله : سید یتیمی که به او خمس می‎دهند، باید فقیر باشد ولی به سیدی که در سفر درمانده شده، اگر چه در وطنش فقیر نباشد، می‎شود خمس داد.

مسأله : به سیدی که در سفر درمانده شده، اگر سفر او سفر معصیت باشد یا خودش در معصیت باشد بنابر احتیاط واجب نباید خمس بدهند.

مسأله : به سیدی که عادل نیست می‎شود خمس داد ولی به سیدی که دوازده امامی نیست، نباید خمس بدهند.

مسأله : به سیدی که معصیت کار است، اگر خمس دادن کمک به معصیت او باشد نمی‎شود خمس داد. و به سیدی هم که آشکارا معصیت می‎کند، اگر ندادن خمس به او موجب بازداشتن او از گناه شود بنابر احتیاط واجب نباید خمس بدهند.

مسأله : اگر کسی بگوید: سیدم نمی‎شود به او خمس داد، مگر آن که دو نفر عادل، سید بودن او را تصدیق کنند، یا در بین مردم به طوری معروف باشد که انسان یقین یا اطمینان پیدا کند که سید است.

مسأله : به کسی که در شهر خودش مشهور باشد که سید است، اگر چه انسان به سید بودن او یقین نداشته باشد، می‎شود خمس داد.

مسأله : کسی که زنش سیده است بنابر احتیاط واجب نباید به او خمس بدهد که به مصرف مخارج خودش برساند ولی اگر مخارج دیگران بر آن زن واجب باشد و نتواند مخارج آنان را بدهد جایز است انسان خمس به آن زن بدهد که به مصرف آنان برساند.

مسأله : اگر مخارج سیده‎ای که زوجه انسان نیست بر انسان واجب باشد، بنابر احتیاط واجب، نمی‎تواند از خمس خوراک و پوشاک او را بدهد یا آن که ملک او کند که به مصرف مخارج خودش برساند.

مسأله : به سید فقیری که مخارجش بر دیگری واجب است و او نمی‎تواند مخارج آن سید را بدهد، می‎شود خمس داد.

مسأله : احتیاط واجب آن است که بیشتر از مخارج یک سال به یک سید فقیر خمس ندهند.

مسأله : اگر در شهر انسان سید مستحقی نباشد و احتمال هم ندهد که پیدا شود، یا نگهداری خمس تا پیدا شدن مستحق ممکن نباشد، باید خمس را به شهر دیگر ببرد و به مستحق برساند و می‎تواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد و اگر خمس از بین برود، چنان چه در نگهداری آن کو تاهی کرده، باید عوض آن را بدهد و اگر کوتاهی نکرده، چیزی بر او واجب نیست.

مسأله : هر گاه در شهر خودش مستحقی نباشد ولی احتمال دهد که پیدا شود اگر چه نگهداری خمس تا پیدا شدن مستحق ممکن باشد، می‎تواند خمس را به شهر دیگر ببرد و چنان چه در نگهداری آن کوتاهی نکند و تلف شود، نباید چیزی بدهد ولی نمی‎تواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد.

مسأله : اگر در شهر خودش مستحق پیدا شود، باز هم می‎تواند خمس را به شهر دیگر ببرد و به مستحق برساند، ولی مخارج بردن آن را باید از خودش بدهد و در صورتی که خمس از بین برود، اگر چه در نگهداری آن کوتاهی نکرده باشد ضامن است.

 مسأله : اگر با اذن حاکم شرع خمس را به شهر دیگر ببرد، و از بین برود لازم نیست دوباره خمس بدهد. و هم چنین است اگر به کسی بدهد که از طرف حاکم شرع وکیل بوده که خمس را بگیرد و از آن شهر به شهر دیگر ببرد.

مسأله : اگر خمس را از خود مال ندهد و از جنس دیگر بدهد، باید به قیمت واقعی آن جنس حساب کند و چنان چه گران‎تر از قیمت حساب کند، اگر چه مستحق به آن قیمت راضی شده باشد، باید مقداری را که زیاد حساب کرده بدهد.

مسأله : کسی که از مستحق طلبکار است و می‎خواهد طلب خود را بابت خمس حساب کند، بنابر احتیاط واجب خمس را به او بدهد و بعد مستحق بابت بدهی خود به او برگرداند.

 مسأله : مستحق نمی‎تواند خمس را بگیرد و به مالک ببخشد، ولی کسی که مقدار زیادی خمس بدهکار است و فقیر شده و می‎خواهد مدیون اهل خمس نباشد، اگر مستحق راضی شود که خمس را از او بگیرد و به او ببخشد اشکال ندارد و در خمس هم مانند زکات قصد قربت معتبر است.

منبع

معنی استغفرالله ربی و اتوب الیه چیست؟

معنای این عبارت این است:

از خداوند طلب بخشش و غفران می کنم و به سوی او باز می گردم.

ظاهرا نخستین توبه و استغفار مربوط به حضرت آدم -ع- و به خاطر ترک اولایی بود که انجام داد و به همان خاطر از بهشت رانده شد . پس از قرار گرفتن بر زمین از عمل خود پشیمان گردید و توبه و استغفار نمود و از خداوند درخواست بخشش کرد . برای آگاهی بیشتر در این زمینه توجه شما را به توضیح بیشتری در این زمینه جلب می نماییم : 
معناى استغفار در روایات:
در نهج البلاغه آمده است: «کسى در حضور على(ع) مى‏گفت: «استغفرالله» حضرت فرمود: مادرت برتو بگرید، آیا مى‏دانى «استغفار» چیست؟ استغفار درجه «علیین» و نامى است که بر شش معنا اطلاق مى‏شود ؛
1- پشیمانى از گذشته، 
2- عزم بر ترک و بازگشت از آن براى همیشه، 
3- اداى حقوق دیگران، تا خدا را پاک ملاقات کنى و بر (ذمه) تو بدهکارى نباشد (حق الناس، خمس، زکات و...) ؛ 
4- هر فریضه که ضایع کرده‏اى، ادا کنى (مثل نماز، روزه و نذر واجب و...) ؛
5- گوشتى که از حرام بر بدن تو رویده، با حزن و اندوه آب کنى تا پوستت به استخوان بچسبد و گوشت تازه میان آنها بروید. ممکن است کسى از راه درآمد، حرام به عیش و نوش و تن‏پرورى بپردازد و یا بر اثر هر لذت حرامى، چاق و فربه گردد. در این صورت حزن و اندوه گناهان گذشته باید به گونه‏اى بر وجود او آتش زند که خواب و قرار را از وى بستاند. البته این حال براى هر توبه کننده‏اى حاصل نمى‏شود و این در واقع مرتبه‏اى از مراتب کمال توبه و استغفار است؛
6- سختى طاعت را بر بدنت بچشانى ؛ چنان که شیرینى گناه را به آن چشاندى. طاعت حق و طوق بندگى مولا، سختى‏ها و محدویت‏هایى دارد ؛ زیرا یک سلسله اوامر و نواهى هست که بر نفس اماره ناخوشایند است. در مقابل انجام گناه بر وفق مراد نفس اماره همسو با راحتى جسم است. پس همانگونه که نفس بر وفق مراد خود و بدن بر حسب طبعش، در راحتى و آسایش به سر مى‏برد و لذت گناه را مى‏چشید، باید سختى طاعت و مشقت پذیرش قید و بندهاى الهى و دینى را نیز بچشد. 
وقتى تمام این شرایط تحقق یافت آن گاه بگویى: «استغفرالله»، نهج البلاغه، کلمه 417 
شرایط صحت و کمال توبه :
شرایط و دستورالعمل توبه واقعى و صحیح، همان چهار مورد اول روایت یادشده است. اگر گناه کارى همان چهار چیز انجام دهد، توبه‏اش صحیح و جاى عقاب ندارد. البته توبه داراى مراتبى است فلذا شرایط دیگرى نیز دارد تا توبه کنندگان اگر قابلیت داشته باشند خود را از پایین‏ترین مرتبه توبه به مراتب بالاتر برسانند. این شرایط و آداب که انسان را از حداقل تحقق توبه و پایین‏ترین مرتبه آن به مراحل والاى توبه مى‏رساند شرایط کمال توبه مى‏گویند. براى عموم گناه کاران، تحقق شرایط صحت توبه کافى است و با تحقق آن گناه بخشیده مى‏شود ؛ ولى براى آنانى که به این حد قانع نیستند، راه باز است تا از برکات و آثار معنوى آن استفاده کنند و به مراتب بالاى انسانیت و مراحل بلند عرفان و معنویت دست یابند. 
با مطالعه شرح حال برخى از توبه کنندگان روشن مى‏شود که یک گناه کار، چگونه مى‏تواند به مقامات بسیار بلند عرفانى دست یابد.

منبع

آیا هرگز برای من کاری کرده‌ای؟ - سوال خدا از موسی(ع)

خداوند متعال به حضرت موسی(ع) وحی کرد: آیا هرگز برای من کاری کرده‌ای؟

موسی(ع) گفت: خدایا برایت نماز خوانده‌ام، روزه گرفته‌ام، صدقه داده‌ام و برایت ذکر گفته‌ام.

خداوند متعال فرمود: نماز دلیل راهنمایی برای عبور از پل صراط است، روزه برای تو سپر در مقابل آتش است، صدقه در روز قیامت برای تو سایه است و ذکر نور است که به وسیله آن هدایت می‌شوی، پس چه کاری برای من کرده‌ای؟

موسی(ع) گفت: مرا به کاری که برای توست راهنمایی کن!!

خداوند فرمود: ای موسی(ع)! آیا هرگز به خاطر من دوستی را دوست داشته‌ای و به خاطر من دشمنی را دشمن داشته‌ای؟

پس حضرت موسی(ع) دانست که محبوب‌ترین اعمال، دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خداست.

منابع:

بحارالانوار، جلد 69، ص 252

احادیث الطلاب، ص121

جامع الاخبار، ص 128

مشکاه الانوار، ص 124

مستدرک، جلد 12، ص 234

منبع مطلب

ای خدای گنهکاران - داستان گفتگوی حضرت موسی با خدا

نقلاست که حضرت موسی علیه السلام در کوه طور در مناجات خود عرض کرد: یا الله العارفین ( ای خدای عارفان)

جواب آمد لبیک (یعنی ندای تو را پذیرفتم)

سپس عرض ‍کرد: یا الله المطیعین (ای خدا اطاعت کنندگان) جواب شنید:لبیک

سپس عرض کرد: یا الله العاصین (ای خدای گنهکاران)

این دفعه سه بار شنید لبیک، لبیک ؛ لبیک 

حضرت موسی علیه السلام عرض کرد: حکمتش چیست که این دفعه سه بار شنیدم که فرمودی لبیک

 به او خطاب شد: عارفان به معرفت خود، و نیکوکاران به کار نیک خود، و مطیعان به اطاعت خود، اعتماد دارند

...ولی گنهکاران

جز به فضل من پناهی ندارند، اگر از درگاه من ناامید گردند، به درگاه چه کسی پناه ببرند؟

منبع

چگونه برای نماز صبح بیدار شویم؟

سؤال:  چه کار کنیم که قبل از نماز صبح و یا صبح زود بیدار شویم و خواب نمانیم؟

جواب:  برای سحرخیزی راههای مختلفی ذکر شده است که به بعضی از آنها اشاره می شود:

×   وضو گرفتن در موقع خواب اگرچه بهتر است انسان همیشه با وضو باشد همانطوری که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:«کسی که در حال وضو بمیرد پاداش شهید را دارد.»

«وسایل: ج 1, ص 269 و به روایات بحث وضوء مراجعه شود.»

×   در شب سعی کند با شکم پر نخوابد و لازمه این کار این است که کمتر بخورد و به محض خوردن نخوابد زیرا شکم پر مورد بغض و نفرت حق تعالی است. و انسان را از او دور و به شیطان نزدیک می کند. چنانکه امام باقر علیه السلام فرمود:

«ما من شیی ء ابغض الی الله عزوجل من بطن مملوء»

هیچ چیزی مبغوض تر از شکم پر نزد خداوند سبحان نیست.«کافی: ج 6, ص 270»

×   در وقت خواب ذکر خداوند بزرگ را بگوید. مثل تلاوت سوره توحید, حمد, آیة الکرسی, چهارقل, آیه آخر سوره کهف و تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها و ذکرهای دیگر که در کتاب شریف مفاتیح الجنان و ... می باشد.

×   سعی کند شب, مخصوصا مثل شبهای تابستان که کوتاه است زودتر بخوابد و یا در روز کمی استراحت نماید تا در شب بتواند راحت تر برای نماز برخیزد.

×   بهتر است رو به قبله بخوابد و به صورت روی زمین نخوابد چنانکه امام صادق علیه السلام فرمود:

«من رایتموه نائما علی وجه فانبهوه»کسی را که دیدی به صورت روی زمین خوابیده بیدارش کنید. «من لایحضره الفقیه: ج1, ص 318»

×   سعی کند گناه و معصیت نکند زیرا گناه کردن و با افراد گناهکار نشست و برخاست نمودن انسان را از امر خیر از جمله نماز شب محروم می سازد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

«ان الله من نام عامة لیله کان ذلک دلیلا علی انه عمل فی نهاره ذنبا عظیما فعاقبه الله فطرده عن بابه و عن مرافقه العابدین الذین هم احبائه.»

کسی که تمام شب را بخوابد و برای (نماز شب برنخیزد) علتش آن است که در روز گناه بزرگی مرتکب شده و خداوند بزرگ به خاطر آن گناه او را عقاب می کند و عقابش به این است که او را (بوسیله محروم کردن از فیض نماز شب) از درگاهش دور میکند. و همچنین از دوست شدن با انسانهای عابد که از دوستان حق تعالی می باشند محروم می سازد. «ارشاد القلوب: باب 22, ص 117»

مردی حضور حضرت علی علیه السلام مشرف شد و گفت:

«یا امیرالمومنین انی قد حرمت الصلاة باللیل؟»

«فقال امیرالمومنین علیه السلام: انت رجل قد قیدتک ذنوبک.»

ای امیرالمومنین چرا من از فیض نماز شب محروم می شوم؟ آن حضرت علیه السام فرمود: تو مردی هستی که گناهانت تو را در بند و (زنجیر) کشیده اند.«علل الشرایع: ج 2, ص 61, باب 83»

امام صادق علیه السلام فرمود:

« ان الرجل یذنب الذنب فیحرم صلاة اللیل و ان العمل السیی اسرع فی صاحبه من السکین فی اللحم.»

کسی که گناه را مرتکب شود از نماز شب محروم می شود و بدرستیکه عمل بد و گناه اثرش سریع تر در گناه از چاقوی در گوشت می باشد. «میزان الحکمة : ج 5, ص 422»

×   بهتر است روی معانی و آثار و فوائد نماز مطالعه و تفکر کند و به قلبش بفهماند که اصل, نماز و امور معنوی است و امور دنیوی اگرچه از نعمتهای خداوند کریم است ولی او این نعم را به بشر مخصوصا مومنان داده تا با استفاده معمولی به سوی او تقرب جویند.

×   ضمن اینکه موارد ذکر شده موثر است ولی از همه اینها بالاتر آن است که انسان واقعا عاشق نماز باشد و آن را از ته دل دوست بدارد بطوریکه قبل از اذان منتظر ارتباط با معشوق حقیقی باشد و به محض شنیدن اذان دیگر طاقت و حوصله هیچ کاری دا نداشته باشد. چنین شخصی وقتی می خوابد با مراعات نکات قبل قطعا هر ساعت و هر دقیقه ای از شب اراده کند فرشتگان الهی او را بیدار می کنند.

همانگونه که بعضی افراد به شوق رفتن مسافرت چندید بار در شب بیدار می شوند تا ساعت حرکت فرارسد و بعضی از افراد بارها دیده شده که برای گرفتن جنسی قبل از اذان صبح در صف هستند. آیا بیدار شدن این افراد جزء علاقه و محبت به سفر و امور دنیوی چیز دیگری هست؟

کسی که محبت خداوند یگانه را در دل داشته باشد و بداند نماز چه اثر و فایده ای دارد و از مناجات با او لذت ببرد مگر می شود بیدار نشود و در نماز سستی کند!

امام صادق علیه السلام فرمود:

هیچ بنده ای نیست که آیه آخر سوره مبارکه کهف را در وقت خواب (با دقت و تدبر) بخواند, مگر اینکه هر لحظه ای که اراده کرد فرشتگان الهی او را بیدار می کنند.

«من لایحضره الفقیه: ج1 , ص 298- اصول کافی: ج4, ص 422, کتاب فضل القرآن»

منبع

دقت کردین؟؟؟

?✏ دقت کردین رفتگرایی که آشغالای ورزشگاه آزادی و سواحل دریاها و... رو جمع میکنن اصلا گناه ندارن ولی همونا وقتی روز تاسوعا و عاشورا آشغال جمع میکنن خیلی مظلوم میشن و هزار تا شبکه و برنامه داد مظلومیتشون رو سر میدن؟! مثلاً اینکه رفته گر محله جزء لشکریان یزید نبود. اما سواحل کشور رو گند بر میداره جیک کسی در نمیاد!

. .

?✏دقت کردین رفتن به آنتالیا، دوبی، تایلند، ارمنستان و...برای تفریحات بوووق هیچ هزینه ای نداره ولی رفتن به مکه و کربلا خیلی پرخرجه و هزینه اش باید صرف فقرا بشه!؟

.

?✏دقت کردین سر یه وعده شام 10نوع غذای رنگارنگ گذاشتن شکم پرستی و اسراف نیست ولی به نیت امام حسین سفره انداختن و دو لقمه غذاخوردن عیب و عار و ریخت و پاش محسوب میشه؟!

.

?✏دقت کردین کباب کردن گوشت گوسفند تو تموم تفریحات و جشن ها و عروسی ها پای ثابت و رکن اصلیه و سلفی گرفتن با [شیشلیک] و گذاشتنش تو اینستاگرام کلاس داره ولی همچین که عید قربان و محرم میشه یهو گوسفندا گناهی میشن و کشتنشون خشونت محسوب میشه؟!

.

?✏دقت کردین ماه رمضون با ژست های روشن فکری میگن کاش یه روز مجبور شیم به جای گرسنگی کشیدن گرسنه ها رو سیر کنیم! اونوقت ماه محرم که نذری پر برکت سیدالشهدا بین فقرا توزیع میشه از هزینه بیهوده حرف میزنن!؟

.

.

?✏ آزاد مرد باشیم ..

.

.

.?✏عکس از: روح الله قاسمیان

منبع

علت خشکی لب چیست و چگونه آن را درمان کنیم؟

آیا به دنبال راهی برای درمان خشکی لب هستید؟البته همه ما خشکی لب رو تجربه کردیم و برامون سوال شده که خشکی لب نشانه چیست؟ دلیل خشکی لب چیست؟ در این مقاله چهار راهکار برای پیشگیری و درمان خشکی لب ارائه شده است. نرم و لطیف کردن لب حس بسیار خوبی است. هر چند، خشک شدن لب ها اجتناب ناپذیر است. ممکن است لب زخمی و بسیار دردناک شود تا حدی که در زمان صحبت کردن بیشتر هم صدمه ببیند. در چنین مواقعی غذا خوردن یک کابوس می شود، به ویژه اگر شما نسبت به خوراکی های اسیدی و تند میل زیادی داشته باشید که بر روی پوست سوزش ایجاد می کند.

شاید تعجب کنید دلایلی که باعث خشک شدن لب ها می شود. واقعیت این است که هر چیزی امکان دارد بر خشک شدن لب ها اثر بگذارد. شرایط آب و هوایی باعث می شود لب ها را با زبان مرطوب کنیم. هر آنچه که رطوبت پوست را از بین ببرد می تواند یک عامل خطرناک باشد. اما خوشبختانه به راحتی می توان خشکی لب را با یک درمان  مؤثر برطرف کرد. البته خشکی لب ها می تواند به علت کمبود ویتامین های B، AوC باشد در اینجا چهار راهکار برای مقابله با خشکی لب را بیان می کنیم:

چهار راهکار برای درمان سریع خشکی لب

۱.بهترین محصول را انتخاب کنید

اگر خواستید برای خشکی لب دارویی بخرید، از بین گزینه های مختلفی که وجود دارد شما بهترین مورد را انتخاب کنید. قبل از خریدن هر محصولی برای مراقبت از لب ها، کمی به نگرانی های اصلی خود فکر کنید. اگر همیشه مقابل نور خورشید قرار دارید برای محافظت بیشتر  از آن محصولی را انتخاب کنید که SPF  دارد. اگر احساس می کنید که لب هایتان خیلی بی روح و کدر شده اند از محصولاتی برای لب استفاده کنید که باعث براق شدن آن می شود. و اگرخشک شدن لب ادامه داشت سعی کنید از مواردی استفاده کنید که حاوی مواد مغذی برای لب ها باشد مانند کره کاکائو که برای از بین بردن خشکی و بازیابی حالت اولیه آن بسیار مفید است. ولی همه این فاکتور ها را نمی توانید در یک محصول واحد پیدا کنید.

۲.اجتناب از علت های خشکی لب

استفاده از براق کننده لب یکی از راه حل های مفید برای لب های خشک است. بیشتر براق کننده های لب عمل مرطوب کننده پوست را هم انجام می دهند. برای مقابله با پوسته شدن لب ها و صاف شدن پوست لب هم بسیار مناسب است. اما هیچ چیز نمی تواند رطوبت لب ها را همیشه حفظ کند و خشکی لب ها را برطرف کند. محصولات انسدادی مانند وازلین عملکرد بسیار شگفت انگیزی دارند. وازلین التهاب لب را کاهش می دهد و آن را تسکین می دهد. به وسیله وازلین نه تنها بخش بیرونی لب مرطوب می شود بلکه این رطوبت را به عمق لب ها منتقل می کند.

۳.هیدراته بمانید

لب را هیدراته نگه دارید. این آسان ترین راه برای از بین بردن خشکی لب است. اما خیلی ها مساله را اشتباه متوجه می شوند. زبان زدن به لب ها شاید ایده خوبی به نظر برسد برای حفظ رطوبت آن ها اما این رطوبت خیلی زود تبخیر خواهد شد و لب های شما بیشتر دچار خشکی می شود. به جای این کار، به راهکارهای بهتر فکر کنید. کم شدن آب بدن سبب خشک شدن لب ها می شود بنابراین مطمئن باشید برای حفظ هیدراته شدن بدن و میزان رطوبت پوست در طی روز به اندازه کافی آب نوشیده اید.

۴.محافظت از لب ها

انجام اقداماتی برای برطرف کردن خشکی همیشگی لب ها بسیار اهمیت دارد. در زمستان و تابستان، روی لب ها یک لایه وازلین قرار دهید. گرمای شدید و هم سوز سرما، همچنین تغییر شرایط آب و هوا و شرایط فصلی پوست را خشک می کند. در هوای سرد با شال گردن جلوی دهان را بپوشانید. اینکه شما حتی یک قدم برای مراقبت از لبها بردارید واقعا مهم است و اثر خود را خواهد گذاشت.

منبع

آنقدر مشغولیم که فراموششان کردیم...

چرا حضرت معصومه(س) را «کریمه اهل بیت» می‌نامند؟

حضرت فاطمه معصومه(س) کریمه اهل بیت، دختر امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) است، امام موسی بن جعفر(ع) دختران زیادی داشته است. علمای شیعه حضرت معصومه(س) را افضل از سایر دختران آن حضرت می‌دانند، به عنوان نمونه شیخ عباس قمی در منتهی الآمال می‌نویسد: «... بر حسب آنچه به ما رسیده افضل آن‌ها(1) سیده جلیله معظّمه فاطمه بنت امام موسی(ع) معروف به حضرت معصومه است».(2)

یکی از سؤالاتی که درباره حضرت فاطمه معوصمه(س) مطرح می‌شود این است که چرا این بانوی بزرگوار را کریمه اهل بیت می‌نامند، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم این چنین به این سؤال پاسخ می‌دهد:

حضرت فاطمه دختر امام موسی بن جعفر(ع) دارای القاب زیادی هستند(3)، دو لقب مشهور آن حضرت «معصومه» و «کریمه اهل بیت» است، در رابطه با لقب کریمه اهل بیت در کتاب «در حریم حضرت معصومه(س)» این گونه آمده است که: در ایام محبوس بودن پدر بزرگوارش، حضرت موسی بن جعفر(ع) و در روزگار مسافرت برادرش حضرت رضا(ع) در دفاع از حریم ولایت و پاسداری از خط امامت، آن چنان نقش مؤثری ایفا کرد که به «شفیعه روز محشر» و «کریمه اهل بیت پیامبر» اشتهار یافت(4) و در کتاب «فروغی از کوثر»، ذیل عنوان «کریمه اهل بیت» آمده است که: «اولیاء الهی منشاء کرامات و عنایاتی بوده‌اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آن‌هاست، از دیر زمان، آستانِ قدس فاطمی منشاء هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است...».(5)

اما به نظر می‌رسد، شهرت این لقب برای حضرت معصومه(س) به واسطه رؤیای صادقه‌ای است که از مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی(ره) نقل شده است. داستان به این صورت است که مرحوم سیدمحمود مرعشی نجفی متوفای 1328 هجری قمری بسیار علاقه‌مند بود که به هر طریقی شده، محل قبر شریف حضرت صدیقه طاهره(س) را به دست آورد، برای این مقصود، ختم مجرّبی انتخاب کرده، چهل شب به آن مداومت کرد تا شاید خداوند به طریقی او را از محل قبر شریف حضرت زهرا(س) آگاه فرماید، شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان استراحت کرده در عالم رؤیا به محضر مقدس حضرت باقر یا حضرت صادق(ع) مشرف شد.(6)

امام(ع) به ایشان فرمود: «علیک بکریمة اهل البیت»؛ به دامن کریمه اهل بیت چنگ بزن، ایشان به تصور اینکه منظور امام(ع) از «کریمه اهل بیت» حضرت زهرا(س) است، عرضه داشت: بلی! قربانت گردم من نیز این ختم را برای همین گرفتم که محل قبر شریف آن حضرت را به صورت دقیق‌تر بدانم و به زیارتش مشرف شوم، امام(ع) فرمودند: «منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است»، مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست تصمیم گرفت که رخت سفر ببندد و به قصد زیارت حضرت معصومه(س) رهسپار ایران شود.(7) این جریان در کتاب «کریمه اهل بیت» نقل شده است مؤلف بعد از نقل این جریان در پاورقی کتابش اضافه می کند که: این داستان را مرحوم آیت الله مرعشی(8) چندین بار در ملاقات‌های اینجانب با ایشان از پدر بزرگوارشان نقل کردند و حقیر آن را بدون هیچ گونه تصرفی در اینجا آوردم.(9)

این داستان در کتاب «حرم فاطمیون»(10) و همچنین در کتاب «حضرت معصومه، فاطمه دوم»(11) با اقتباس از کتاب «کریمه اهل بیت(س)» هم نقل شده است. آقای محمدی اشتهاردی بعد از نقل این داستان می‌نویسد: «اقتباس، از کتاب ارزشمند «کریمه اهل بیت(س)» صفحه 43-45، سپس آقای محمدی اشتهاردی ادامه می‌دهد: ماجرای فوق را مرحوم آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی به طور مکرر برای افراد مختلف نقل کرده است. یکی از شاگردان آیت‌الله نجفی می‌گفت: ایشان در درس خود می‌فرمود: علت آمدن من به قم، همین مطلب بود»(12) و در مورد رؤیای مذکور ایشان می‌نویسد: با توجه به اینکه مرجع تقلیدی این رؤیا را از پدر مجتهدش نقل می‌کند و خواب دیدن امام معصوم(ع)، دلیل بر صدق آن خواب است».(13)

در پایان می‌توان نتیجه گرفت که شهرت لقب «کریمه اهل بیت» برای حضرت فاطمه(س) بعد از رؤیای صادقه‌ای است که مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی آن را نقل کرده است.

منبع