کلیپ کوتاه استاد قرائتی درباره خصوصیات اخلاقی پیامبر (ص)

خصوصیات اخلاقی و رفتاری رسول خدا (ص)

 

 

بازگشت از بهشت (فیلم و عکس اربعین 97)

سلام

جای همه اونایی که نتونستن بیان و نخواستن بیان! خالی بود...

امسال بلاخره قسمت شد و توی پیاده روی اربعین شرکت کردم...

یه چیزیو همین اول میخوام به اونایی بگم که تا حالا نرفتن...

تمام اون چیزهایی که در مورد پیاده روی اربعین تا الان شنیدید یا از رسانه ها دیدید ، با اون چیزی که با چشم خودتون میبینید خیلی فرق داره... یعنی خیلی خیلی فرق داره... میگیری چی میگم؟؟

امسال همراه با خانواده و یکی از رفقای شفیقم از طرف دفتر زیارتی بصائر نجف آباد، برای این سفر اسم نویسی کردیم که تمام کارای رفت و برگشت با کاروان بود (یعنی از نجف آباد تا مرز - از مرز تا کاظمین - از کاظمین تا نجف - از کربلا تا مرز - از مرز تا نجف آباد) خود کاروان هماهنگی کرده بود و دیگه دغدغه پیدا کردن اتوبوس برای جا به جا شدن رو نداشتیم...

بعد از ورود به عراق، رفتیم به سمت کاظمین برای زیارت امام موسی کاظم(ع) و نوه عزیزش امام جواد(ع)

خیلی خوب بود... برای زیارت فقط باید دل داد و باهاشون با دل حرف زد...

 

بعد از کاظمین راهی نجف شدیم...

شب رسیدیم نجف و همونجا یکی از عراقی ها (خدا خیرش بده) دید ما کاروانی اومدیم، اومد گفت خونه ام در اختیار شما... یه قسمت برای خانم ها و یه قسمت برای آقایون...

شب رفتیم اونجا... همه دراز کشیدیم که بخوابیم، که پدرم گفت بریم برای گرفتن ارز (دینارهایی که ثبت نام کرده بودیم)

گرفتن دینارها واسه خودش داستانی شد که گفتنش از حوصله این پست خارجه... بگذریم...

دینارها رو گرفتیم و رفتیم سمت حرم مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام)

و با بدرقه مولامون ، از کوچه پس کوچه های نجف راهی کربلا شدیم...

 

من و برادران عراقی در کوچه های نجف

 

دیگه بیشتر از این صحبت نمیکنم... بقیه ماجرا رو از زبان عکس و فیلم ها بشنوید!

 

بفرما چای عراقی...

اگه چای ایرانی خواستین، بگین "چای ایرانی موجود؟"  اگه گفت "موجود" یعنی چای ایرانی داره و واستون میریزه...

وقتی چای واستون ریخت و بهتون داد ، واسه تشکر کردن بگین "شکرا" یعنی ممنون  یا  "شکرا حبیبی"  یعنی ممنون عزیزم

 

در حال پیاده روی به سمت کربلا

 

 

پرچم کشورهایی که در اربعین حضور داشتن

 

 

پیاده روی اربعین 97

 

 

اینم یه کار قشنگ... پرچم ایران و عراق و حزب الله لبنان (وحدت شیعیان)

 

 

من و رفیقم و برادران عراقی

حاج آقا پناهیان گفته بود تا میتونید با عراقی ها عکس سلفی بگیرید و همه جا منتشر کنید...

این یعنی وحدت اسلامی... وحدت شیعیان... وحدت ایران و عراق... به کوری چشم منافقین و دشمنان...

ایران و العراق ، لا یمکن الفراق (ایران و عراق جدایی ناپذیرند)

 

 

نمای دور پیاده روی روی پل...

فقط چشم ها میتوانند این صحنه ها را درک کنند... هیچ دوربینی توانشو نداره!

 

 

و اما بریم سراغ منو باز کربلا...!

 

 

 

 

 

 

اینم برادران امنیتی...

 

و اما...

لحظه ای در بین الحرمین...

 

 

رفقا

لحظه ای که داری با میلیون ها شیعه قدم میزنی و ماهواره های آمریکایی شما رو میبینن ، حس وحدت و قدرت و افتخار میده؛

این یعنی یک روح تازه در کالبد اسلام؛

وقتی داری با سیل جمعیت به یک سمت میری ، لحظه صحرای محشر واست متجسم میشه؛

وقتی میبینی این همه آدم دارن میرن سمت شخصی به نام حسین ، میشه فهمید اینها اتفاقی نیست!

دستی در کار است... و تدبیر خداوند چه زیباست... همین باعث تقویت ایمانت میشه؛

و وقتی تمام این صحنه ها به چشم دشمن منعکس بشه ، این یعنی...

 

 

«فیلم ها»

 

 

 

 

حکمت و فلسفه پیاده روی اربعین چیست؟

سوال: با وجود این که این همه وسائل نقلیه هست، چرا پیاده به سوی کربلا می روید؟ پیاده روی چه فایده ای دارد؟ چرا به خودتان زحمت می دهید؟

این یک نوع ابراز عظمت امام حسین(ع) است. عیناً در روایات داریم ائمه پیاده از مدینه می رفتند مکّه. امام سجاد(ع) بیست و پنج سفر شاید با پای پیاده رفت. گاهی مرکب هم همراه خودشان می بردند. به دو فایده؛ یک فایده اگر وسط راه ناچار شوند سوار بشوند، دیگر اینکه بگویند از بی مرکبی نیست که ما پیاده می رویم، مرکب هم داریم و پیاده می رویم، این به احترام امام حسین(ع) است.

این یک نوع اظهار عظمت و تجلیل از مقام شامخ اباعبدالله(ع) است. این پیاده رفتن، این دلیل بر این است. و لذا این پیاده رویِ اربعین خیلی در دنیا صدا می کند؛ و تبلیغ خوبی برای عالم تشیّع و عالم اسلام است. یکی از مبلّغ های بسیار خوب است.

می دانید که در ایام اربعین، اجتماع در کربلا، از عاشورا بیشتر است، انبوه جمعیت خیلی بیشتر است. آن وقت عدۀ زیادی پیاده، زن، بچه، با اینکه خطراتی هم که احتمال می دهند تهدیدشان بکند می آیند، این دلیل بر این است که واقعاً عاشق این مکتب هستند. تنها عشق است که آنها را به این سمت و سو می برد.

سؤال: اگر هدف ما زیارت است، چرا چند روز وقتمان را صرف پیاده روی کنیم و از زیارت بیشتر در جوار امام حسین(ع) محروم بمانیم؟

آن تأثیری که در این پیاده روی هست، در زیارت معمولی نیست. انسان یک حال و هوایی دیگری پیدا می کند. تا آدم نرود، توجّه پیدا نمی کند؛ یک شور و نشاط و یک عشق دیگری پیدا می کند.

آثار و برکاتی که از زیارت معمولی حاصل می شود، ارزشمند است. خب می رود زیارت می کند، به جای دو روز، سه روز چهار روز زیارت می کند، تکرار زیارت؛ اما این یک خاطره ای می شود برای تمام عمر. اصلاً در موقع راه رفتن وقتی به آن سمت می رود، دارد خودسازی می کند. غیر از بحث هایی که[در طول راه] می شود، شب هایی که مستقر می شوند و صحبت هایی که می شود، اصلاً خودِ این یک تأثیر در خودسازی دارد.

و خب همین اشکال را هم به امام سجاد می کردند، چرا شما این کار را می کنید؟ خب سریع با مرکب بروید و بیشتر طواف خانۀ خدا کنید. چرا؟ یک آثاری در پیاده روی هست که در آن نیست. و بنابراین جای این ایراد نیست. بعضی ها که حوصلۀ پیاده روی ندارند، معمولاً این گونه اشکالات را می کنند که خودشان را تبرئه بکنند و یک مجوّز برای خودشان پیدا بکنند.

و بهترین دلیلش این است که ممکن است خاطرۀ زیارت نماند، اما خاطرۀ این پیاده روی و این برنامه، تا آخر عمر بماند. بنابراین این وسوسه ها را باید از خود دور کرد و ان شاءالله رحمان، با موفقیت ادامه بدهید.

منبع

ان شاء الله به زودی عکس و فیلم های سفرم رو میذارم...