- ۰ نظر
- ۲۷ بهمن ۹۳ ، ۱۶:۵۱
- ۶۴۶ نمایش
آیا روایتی داریم که بیان کند در زمان بردن نام امام زمان (عج)، دستان خود را بر روی سر خود گذاشته و از جای بلند شویم؟
بنابر تحقیقی که صورت گرفته مستند برخاستن و دست بر سر گذاشتن، دو روایت زیر است:
1. در روایت معروف دعبل خزاعى شاعر اهل بیت (ع)، آمده است که وقتى قصیده مشهوری را خدمت امام على بن موسى الرضا (ع) مى خواند، هنگامى که به این بیت رسید:
خروج امام لامحالة خارج
یقوم على اسم اللّه والبرکات
ظهور امام (عج) قطعی است که ظهورش با نام خداوند و همراه با خیر و برکات است.
امام رضا (ع) دست بر سر نهاد و به عنوان احترام برخاست و از خداوند متعال فرج حضرت ولى عصر (عج) را درخواست نمود.[1]
2. درباره فلسفه برخاستن و دست در سر گذاشتن، روایتی ذکر شده است که علت آن را هم بیان می کند، (البته خود این روایت دلیل و منبع برای اصل این کار هم می تواند باشد): از امام صادق (ع) سؤال شد که چرا به هنگام شنیدن نام «قائم» لازم است برخیزیم؟ فرمود: براى آن حضرت غیبت طولانى است و این لقب یادآور دولت حقه آن حضرت و ابراز تأسف بر غربت او است. لذا آن حضرت از شدّت محبت و مرحمتى که به دوستانش دارد، به هر کسى که حضرتش را با این لقب یاد کند، نگاه محبتآمیز مىکند. از تجلیل و تعظیم آن حضرت است که هر بنده خاضعى در مقابل صاحب (عصر) خود، هنگامى که مولاى بزرگوارش به سوى او بنگرد از جاى برخیزد، پس باید برخیزد و تعجیل در امر فرج مولایش را از خداوند منان مسئلت بنماید.[2]
[2]. ملامحسن فیض کاشانی، تفسیر صافی، ج 2، ص 468.
امروزه آدم های زیادی رو میبینم که بیشتر اوقات سرشون توی گوشیشونه!
متاسفانه بعضی ها به این شبکه های اجتماعی اعتیاد پیدا کردند اما خودشون باور ندارند!
خودم به شخصه افراد نزدیکی رو میشناسم که بخاطر همین شبکه های مجازی روابطشون سرد شده که اکثرا هم متاهل هستند...
یه سرچ زدم و کلیپ مستندی رو دیدم که توصیه میکنم حتما حتما حتما آن را مشاهده کنید و با بقیه به اشتراک بگذارید...
نماز ، راز و نیاز با خداوند است. اگر از معنای نماز آگاهی نداشته باشیم ، نمی دانیم با معبود خود چه میگوئیم. خوب است هنگام خواندن نماز ، ضمن قرائت صحیح کلمات عربی نماز ، به معنی آن نیز توجه داشته باشیم تا از ادای این فریضه ی زیبا حظُ لازم را ببریم و خشنودی خداوند را باعث شویم.
معنی نماز:
الله اکبر: خداوند بزرگترین و بلند مرتبه ترین است
ترجمه سوره حمد:
بسـم الله الرحمن الرحیم: به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.
الحمد لله رب العالمین: ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.
الرحمن الرحیم: بخشنده و بخشایشگر است.
مالک یوم الدین : خداوندی که صاحب روز جزا است.
ایاک نعبد و ایاک نستعین: (پروردگارا) تنها تو را می پرستیم وتنها از تو یاری میجوییم .
اهدنا الصراط المستقیم: ما را به راه راست هدایت فرما!
صراط الذین انعمت علیهم: راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی.
غیرالمغضوب علیهم ولا الضالین: نه راه کسانی که بر آنان غضب کردی و نه گمراهان!
ترجمه سوره اخلاص(توحید):
بسم الله الرحمن الرحیم:به نام خداوند بخشنده بخشایشگر.
قل هو الله احد: بگو اوست خدای یکتا.
الله الصمد: خدا بی نیاز است و همه به او نیازمند.
لم یلد ولم یولد : نه کسی فرزند اوست و نه او فرزند کسی است.
ولم یکن له کفواّ احد: و برای او هیچ گاه شبیه و مانندی نبوده است.
ترجمه ذکر رکوع:
سبحان ربی العظیم و بحمده: پاک و منزه است پروردگار بزرگ من و او را سپاس می گویم.
ترجمه ذکری که بعد از رکوع می ایستیم:
سمع الله لمن حمده: خدا ستایش کسی که او را می ستاید می شنود.
ترجمه ذکر سجود:
سبحان ربی الا علی و بحمده: پاک و منزه است خداوند بلند مقام من و او را سپاس می گویم.
ترجمه تشهد:
اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست یگانه است و شریک ندارد.
و اشهدان محمدا عبده و رسوله: و گواهی می دهم محمد بنده و فرستاده اوست.
اللهم صل علی محمد وآل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد (ص) و اهل بیت او.
ترجمه سلام:
السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاتة: سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت خدا و برکات او بر تو باد.
السلام علینا و علی عبادالله الصالحین: سلام بر ما وبر تمام بندگان صالح خدا.
السلام علیکم و رحمة الله و برکاتة: سلام بر شما ای جمعیت نمازگزاران و رحمت و برکات او بر شما باد.
ترجمه تسبیحات اربعه:
سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر:
پاک و منزه است خداوند و حمد و ستایش مخصوص اوست و معبودی جز او نیست و خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آید.
ترجمه قنوت:
ربنا آتـنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنة و قنا عذاب النار:
خداوندا در دنیا و در سرای دیگر به ما نیکی مرحمت فرما و ما را از عذاب دوزخ نگه دار!
صلواتی ختم بفرمایید
امروز بعد از حدودا یک ماه رفتم دانشگاه تا اولین جلسه درس هوش مصنوعی رو شروع کنیم...
بچه ها اومده بودن اما استاد نیومده بود!
کلاس بعدیمون هم که درس شبیه سازی هست، ساعت 13 شروع میشد!! یعنی 4 ساعت باید الاف میشدیم!
از اونجایی که با "به بطالت گذروندن وقت" به شدت مخالفم، تصمیم گرفتم برم خونه...
بچه ها هم گفتن میریم خونه، حالا چقدر پای حرفشون وایسادن نمیدونم!
کلاس شبیه سازی هم دقیقا الان که دارم این مطلب رو تایپ میکنم تمام شد!
ان شاء الله که کلاس شبیه سازی تشکیل نشده باشه... دعا کنید...